يادداشتهاي پراکنده

باران می‌بارد و هوا گرفته. هوای دل نیز گرفته و مه‌آلود، گیرم که اینبار ابر ش باران‌زا نیست که ببارد و ببارد و پس از آن آسمان باز شود تا توپ آفتاب از چرخ رنگین‌کمان قل بخورد و بیاید پائین. از آن ابرهاست يادداشتهاي پراکنده...

خشکید و کویر لوت شد دریامان
امروز بد و از آن بتر فردامان
زین تیره‌دل دیو صفت، مشتی شمر
چون آخرت یزید شد دنیامان

نمی‌دانم اخوان که خود را امید می‌نامید در اردیبهشت 60 سال پیش چه دیده بود که چنین سرود. چیزی که شاید ما نیز این روزها را همان می‌بینیم که او گفته ... 

يادداشتهاي پراکنده...

سال سوم دبیرستان بودم و شانزده ساله، بزرگترین سرگرمی ام آن روزها رادیوضبط پاناسونیک دست دومی بود که بالای تاقچه جا خوش کرده بود و همدم لحظات تنهائی بود. درست بالای سرم وقتی که روی تخت دراز می‌کشیدم با يادداشتهاي پراکنده...